بیقرارم

وقتی خداوند حضرت آدم را آفرید دید او بی قرار است برای همین برایش حضرت حوا را آورید.  

چقدر احساس می کنم بی قرار تر از روزهای دیگرم . 

زندگی آرامش را به من بدهکار است .  

از این دو گانگی های عجیب و غریب در خودم بی زارم من همیشه عشق را در زندگیم فدای ترس از آینده کرده ام واسمش را گذاشته ام محافظه کاری . 

وهنوز هم که می نویسم هیچ تغییری نکرده ام  

همیشه حق را به دیگران داده ام چرا و چگونه نمی دانم  از اینکه همیشه دیگران را فهمیده ام وبرایشان لبخند زده ام خسته ام دیگر دوست فریاد بزنم قهر کنم بشکنم دلم می خواهد دیگران بفهمند که من درد دارم دردی که از جانم بر می آید  

دلم می خواهد کمی عصبانی باشم