تراوشات ذهن من

شب به شب قوچی از این دهکده گم خواهد شد ماده گرگی دل اگر از سگ چوپان ببرد

تراوشات ذهن من

شب به شب قوچی از این دهکده گم خواهد شد ماده گرگی دل اگر از سگ چوپان ببرد

شب یلدا مبارک

اسمش را می گذاریم شب یلدا وفکر می کنیم این شب یلدا حتما خیلی طولانی تر از شبهای دیگر است فال حافظ می خوانیم انار می آوریم و هندوانه ، با شوق عجیبی آنها را می چینیم کنار هم  وفکر می کنیم فقط همین یک شب را داریم برای دیدن دوستان و اشنایان وفکر می کنیم باید گوشیهایمان را اماده کنیم و دوستانمان را با یک پیامک زیبا سورپرایرز کنیم اما شاید می دانیم و شاید هم نمی دانیم که این شب از شبهای دیگر فقط چند ثانیه بیشتر است فقط چند ثانیه ،چند ثانیه ... 

این زندگی مدرن چه بلایی سر ما آورده است که برای دیدن آشنایانمان باید دنبال بهانه ای باشیم  وبرای بوسیدن دست پدرو مادر خودمان منتظر رسیدن عید سال بعد باشیم  

 

ما کارتن خوابیم

همه ما کارتن خوابیم فرقی نمی کند یکی کارتون خواب اعتیاد است یکی کارتن خواب غرایز جنسی است یکی کارتن خواب غرور احمقانه اش ویکی کارتن خواب بد قولی وقت و بی وقت ..... 

عجیب ادعاهای جالبی داریم یا شاید بگویم جالب است ادعاهای عجیبی داریم  حس می کنیم همیشه همین گونه خواهیم بود همیشه جوان پر شر و شور ..نه حقیقت همیشه چیز دیگری است براستی زندگی همان حقیقت نهفته در زندگی ماست که هیچ وقت پی به آن نخواهیم برد خدای به آن بزرگی در کجای زندگی کوچک ما قرار دارد جایی خواندم از حضرت علی که می گفت :چه زشت است درشتی هنگام بی نیازی و فروتنی هنگام نیازمندی   جمله بسیار بزرگی است  بارها و بارها مرا به سکوت و تفکر واداشته است از این جمله از این عبرتها بسیار است اما ما کجاییم ،کجا، 

 

 

از دوازده فیلم ایرانی که خیلی ها را نه با تفکر بلکه با سریع رد شدن نگاه کردم وحالم را بهم زد می خواهم بنویسم این روزها همش دادمی زنند که آمار طلاق بیشتر از ازدواج شده اون وقت  هیچ کاری نمی کنند اگر قرار است جامعه ما دچار ناهنجاریهای اجتماعی کمتری در سطح خانواده شود باید تمر کز بیشتری روی سینما صورت بگیرد خیلی دلم می خواست یه مقاله پر و پیمون از این روزهای سینمای خانگی بنویسم اما یا تنبلی کردم یا وقت نشد .فیلمهایی مثل چه خوبه که برگشتی ،من مادرش هستم ،آقا و خانم میم، پل چوبی ،وخیلی از فیلمهای دیگر نه تنها بار مثبت اخلاقی ندارند بلکه خیلی هم مضرند واقعا عجیبه آدم نمی دونه از این همه غفلت مسولان ارشاد  چی کار کنه البته این فیلمها در طی سالهای اخیر اونقدر عادی سازی کردند که شاید جامعه ما دیگه ککش نمی گزه دیگه فکر می کنم ازخیلی از این بار اخلاقی های منفی خوشمون هم میاد  نمی دونم .... 

 

ترجیح می دم این روزها انیمیشن های روز رو ببینم تا فیلم ایرانی  

 

فردا مرخصیم تموم میشه چهل روز دیگه برمی گردم وتمام میشه این سربازی ....