می نگارم ومی نویسم وبعد منتظرمی نشینم می خواهم مثل همان روزهای ابری باران باشم می خواهم ببارم وبه خودم بگویم خوش به حالت
شیدایی روزگار را در پی آمدن چندو چونی از قرنهافاصله به دور نخواهم انداخت وگلی خواهم شد که دور از چشم خورشید جوانه خواهد زد ودست خواهم یازید به پوستینی از احساس که در زمستان واژه های عاشقانه ام سرما نخورم وخواهم گفت دختری دیدم از جنس بلور وبا تمام آن چه که دارم فریاد خواهم زد وعاشق خواهم شد به همین سادگی
دوباره بارانی بودنم را بهانه خواهم کرد وخواهم نشست به دیدن تک تک غروبهای پاییزی (غروب امروز فوق العاده بود اگه ندیدین خیلی چیزها از دست دادین) وعینک خواهم زد وچشمهایم را خواهم شست و خواهم نشست تا برای رسیدن بی تاب تر دیده نشوم
وحضور خواهم طلبید تمام اشیا را وحرف خواهم زد وآنها را به شوق خواهم آورد واحساس را جوانه خواهم زد ودوباره خواهم نشست به باریدن ابرهای احساس وحس اشیا را خواهم فهمید وسرود خواهم سر داد وشاد خواهم شد به همین سادگی
(باور می کنید الان از شبکه سه زنگ زدن وگفتن یه جایزه برنده شدم همین الا ن الان )
وخواهم گفت خوشا به حالت ای روستایی چه شاد خرم چه با صفایی
سلام...توی مطالبتون همیشه یک انس و پیوندی با دوران بچگی هست که من خیلی خوشم می یاد...خودم هنوزم حسرت دوران بچگیمو می خورم...
چون بچه که بودیم ساده بودیم بی گناه بودیم پاک بودیم بی خیال بودیم
دست نوشت ِ دل نوشتتون رو پیش تر از این ها خونده بودیم اما فرصت نظر دهی نمی داشتیم!
زیبا دستچین شده اند واژه های ذهنتان...
به همین سادگی فکر می کنم برای شما معنی دارد...برای ما که هیچ چیز به همین سادگی نیست....
نه تماشای غروب
نه باریدن باران...
زندگی در سادگی نگاهمان نهفته است برای من همه چیزساده است قانونهای نانوشته من سالها پیش نوشته شده اند ومن می توانم کمالات زندگیم را فقط در بوییدن یک گل خلاصه کنم برای من باران همیشه باران است من چه شاد با شم چه غمگین چه خوب باشم چه بد چه عاشق باشم چه نباشم غروب همیشه زیباست وباران همیشه برایم باران است مخصوصا وقتی که فصل زیبای پاییزباشد
ما هم تا می آییم در وبلاگ شما نظر بدهیم می بینیم بساط پست قبلی را چیده اید و پست جدید زده اید
چه بلایی سر پستهایتان می آورید