هر چند وقت یه بار میام اینجا مطالب وبلاگ رو میخونم دیگه حتی حوصله نوشتن ندارم فیلمنامه های ناقص مانده داستان های ناقص خاطرات ناقص انگار اون آدمی که سی سال زندگی کرد دیگه وجود ندارد از وقتی  سی سال بعدی زندگیم شروع شده برام جای سوال چرا لحظه های خوب زندگی جایی ثبت نمیشه شاید من بهترین روزهای زندگیم رو در چند سال اخیر گذروندم با کسی که دوستش دارم  با کسی که در کنارش حس آرامش دارم بودم ولی انگار هیچ جای زندگیم هیچ چیزی ثبت نشده ۳۰ سال پر از آشوب پر از بحران از بحران های عمیق روحی روانی ولی حالا خیلی آروم خیلی خیلی آروم زندگیمو ن داره جلو میره بدون هیچ دغدغه ای خدا شکر دیگه حوصله ای برای نوشتن نیست خیلی دوست دارم بنویسم خیلی دوست دارم بخونم اما...

امروز سه شنبه است  این هفته هم مثل خیلی از هفته های دیگه خیلی زود گذشت زمان به سرعت داره میره انگار ما توی سراشیبی زندگی اسیر شدیم دوستام تغییر کردن آدم های زندگیم تغییر کردن اولویت ها تغییر کردن دلخوشی ها تغییر کردن هیچ چیز شبیه سابق نیست حتی همه اون  آدم های سابق زندگیم رو که دوست داشتم دوست ندارم زندگی من شامل تمام آدم های جدیده آدمهایی که شاید عوض نشدن ولی برام بیشتر شناخته تر شدن از بچه های دانشگاه هیچ خبری ندارم

اصولا از هیچ کسی هیچ خبری ندارم خیلی وقته دیگه شعر نگفتم خیلی وقته دیگه از داستانهای نصف مانده خبری ندارم خیلی وقته فیلمنامه ننوشتم خیلی وقته دیگه خودم نیستم صبح تا شب کار صبح تا شب کار احساس آرامش بیشتری دارم دیگه عصبی نیستم دیگه کم حوصله نیستم به جاش متفکرم به جاش بیشتر میخونم کمتر حرف میزنم و بیشتر فکر می کنم همه اعتقادات هم رو زیر سوال بردم اصولاً به هیچ چیز اعتقاد ندارم به همه چیز مشکوکم همه چیز رو با عقل می سنجم و بعد با احساسم تاییدش می کنم  این روزها یاد خیلی از کارایی می‌افتم که نکردم مثلاً دوست داشتم برم سنگنوردی، انجمن اشراق نه وقت می کنم و نه حوصله اش را دارم تو شعر خیلی مشکل پسند شدم دیگه از هر چیزی لذت نمیبرم  فکر کنم دوباره بنویسم نوشتن نوشتن نوشتن نوشتن میتونه منو تغییر بده میدونم

2022

دنیا در سال 2022 وارد چالشهای عجیبی مثل بیماریهای عجیب ،جنگ و خیلی چیزهای دیگر خواهد شد ،خدا رحم کند 

این مطلب از من یادگاری بماند

اینجا نیا  اینجا بن بسته راه به هیچ جایی نداره ،دنیا تو بدترین حالت راه گشاییش  قرار داره

منزوی

دانلود صوتی شعر با صدای استاد  

دانلود

تمام حادثه یک توده هیمه بود و شرر

و آن چه ماند ز من خاک بود و خاکستر

بدل به دود شد آن هم که بود در ذهنم
از آن تناورِ پرمیوه سبزِ بارآور

وزآن پرندة آبی که آشیانش را
گرفته بود دو دستم –دوساقه ام- در بر

از آن حروف درخشان که بر زمرّدِ من
شعاع سوزنی صبح می نگاشت به زر

بدل به دود شد آری هر آنچه بود به جا
از آن درخت که من بودم -آن منِ دیگر

و آن چه خاطرۀ آخرین من بوده‌ست
همه کشاکش ارّه همه نهیب تبر
□
نه هیچ می نگرم دیگر و نه می شنوم
نه بر گلم نظری هست و نز پرنده خبر

مرا به گردش تقویم و راز فصل چه کار؟
که نز خزان خطرم هست و نز بهار ثمر
□
درخت‌های جوان تر! مرا به یاد آرید
در آن بهار که گل می کنید رنگین‌تر

نسیم‌های جوان سر حرامتان! جز دوست،
به جای خالی من دیگری نشیند اگر
□
به باد می‌روم و می‌روم ز یاد شما
وزان شود چو به خاکسترم نسیم سحر

حسین منزوی

منزوی

اشعار منزوی با صدای خود استاد که کمتر جایی پیدا میشه 

شتک زده است   دانلود

شتک زده‌است به خورشید، خون‌ِ بسیاران‌
بر آسمان که شنیده‌است از زمین باران‌؟

هرآنچه هست‌، به جز کُند و بند، خواهد سوخت‌
ز آتشی که گرفته است در گرفتاران‌

ز شعر و زمزمه‌، شوری چنان نمی‌شنوند
که رطل‌های گران‌تر کشند میخواران‌

دریده شد گلوی نی‌ زنان عشق‌ نواز
به نیزه‌ ها که بریدندشان ز نیزاران‌

زُباله‌ های بلا می‌ برند جوی به جوی‌
مگو که آینه جاری‌ اند جوباران‌

نسیم نیست‌، نه‌! بیم است‌، بیم‌ِ دار شدن‌
که لرزه می‌ فکند بر تن سپیداران‌

سراب امن و امان است این‌، نه امن و امان‌
که ره زده‌ است فریبش به باورِ یاران‌

کجا به سنگرس دیو و سنگبارانش‌
در آبگینه حصاری شوند هشیاران‌؟

چو چاه‌ِ ریخته آوار می‌شوم بر خویش‌
که شب رسیده و ویران‌ ترند بیماران‌

زبان به رقص درآورده چندش‌ آور و سرخ‌
پُر است چنبرِ کابوس‌ هایم از ماران‌

برای من سخن از «من‌» مگو به دلجویی‌
مگیر آینه در پیش خویش بیزاران‌

اگرچه عشق‌ِ تو باری است بردنی‌، اما
به غبطه می‌نگرم در صف سبکباران‌

«حسین منزوی»