| | |
به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ |
بخوان به نام پروردگارت که آفرید (۱) | | اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ ﴿۱﴾ |
انسان را از علق آفرید (۲) | | خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿۲﴾ |
بخوان و پروردگار تو کریمترین [کریمان] است (۳) | | اقْرَأْ وَرَبُّکَ الْأَکْرَمُ ﴿۳﴾ |
همان کس که به وسیله قلم آموخت (۴) | | الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿۴﴾ |
آنچه را که انسان نمىدانست [بتدریج به او] آموخت (۵) | | عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ ﴿۵﴾ |
حقا که انسان سرکشى مىکند (۶) | | کَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ لَیَطْغَى ﴿۶﴾ |
همین که خود را بىنیاز پندارد (۷) | | أَن رَّآهُ اسْتَغْنَى ﴿۷﴾ |
در حقیقت بازگشت به سوى پروردگار توست (۸) | | إِنَّ إِلَى رَبِّکَ الرُّجْعَى ﴿۸﴾ |
آیا دیدى آن کس را که باز مىداشت (۹) | | أَرَأَیْتَ الَّذِی یَنْهَى ﴿۹﴾ |
بندهاى را آنگاه که نماز مىگزارد (۱۰) | | عَبْدًا إِذَا صَلَّى ﴿۱۰﴾ |
چه پندارى اگر او بر هدایت باشد (۱۱) | | أَرَأَیْتَ إِن کَانَ عَلَى الْهُدَى ﴿۱۱﴾ |
یا به پرهیزگارى وادارد [براى او بهتر نیست] (۱۲) | | أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى ﴿۱۲﴾ |
[و باز] آیا چه پندارى [که] اگر او به تکذیب پردازد و روى برگرداند [چه کیفرى در پیش دارد] (۱۳) | | أَرَأَیْتَ إِن کَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿۱۳﴾ |
مگر ندانسته که خدا مىبیند (۱۴) | | أَلَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَرَى ﴿۱۴﴾ |
زنهار اگر باز نایستد موى پیشانى [او] را سخت بگیریم (۱۵) | | کَلَّا لَئِن لَّمْ یَنتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِیَةِ ﴿۱۵﴾ |
[همان] موى پیشانى دروغزن گناهپیشه را (۱۶) | | نَاصِیَةٍ کَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ ﴿۱۶﴾ |
[بگو] تا گروه خود را بخواند (۱۷) | | فَلْیَدْعُ نَادِیَه ﴿۱۷﴾ |
بزودى آتشبانان را فرا خوانیم (۱۸) | | سَنَدْعُ الزَّبَانِیَةَ ﴿۱۸﴾ |
| | |
سلام باتاخیر عیدشماهم مبارک باشه
اینکه نوشتم غریبه:
راستش یه دفعه برخورد کردم به وبلاگ شما گفتم حتما جمعی ازدوستان سرمیزنن نوشتم غریبه...
جمعی از دوستان که مارو مورد لطف قرار می دن و به وبلاگ میان
عید شما هم مبارک