من تا وقتی که هستم خواهم نوشت
برای خودم و دیگران ،بودن دیگران خوشحالم می کند امید می دهد تبسمی بر لبم می نشاند
اما نبودشان مرا به نیستی نمی کشاند من این روزها بیشتر برای خودم می نویسم والبته با آن صدای نه چندان خوبم می خوانم و ضبط می کنم وگاهی می نویسم گاهی مطلبی ادبی برای خودم می خوانم و ضبط می کنم ولذتش این است که بعد از مدتی گوش می کنم و می بینم امروز چقدر با دیروز متفاوتم
خلاصه هستیم
خوابهای عجیب می بینیم این روزها ، خوب ،خیلی هایشان هم تعبیر نمی شوند از هر چیز گرفته تا هر چیز ...در خوابم همه چیز هست چه کنیم دیگر...
خیلی خوبه...آفرین...ایشالا یه روز خبر چاپ کتابتو اینجا بنویسی
ببینیم خدا چی میخواد