منزوی

دانلود صوتی شعر با صدای استاد  

دانلود

تمام حادثه یک توده هیمه بود و شرر

و آن چه ماند ز من خاک بود و خاکستر

بدل به دود شد آن هم که بود در ذهنم
از آن تناورِ پرمیوه سبزِ بارآور

وزآن پرندة آبی که آشیانش را
گرفته بود دو دستم –دوساقه ام- در بر

از آن حروف درخشان که بر زمرّدِ من
شعاع سوزنی صبح می نگاشت به زر

بدل به دود شد آری هر آنچه بود به جا
از آن درخت که من بودم -آن منِ دیگر

و آن چه خاطرۀ آخرین من بوده‌ست
همه کشاکش ارّه همه نهیب تبر
□
نه هیچ می نگرم دیگر و نه می شنوم
نه بر گلم نظری هست و نز پرنده خبر

مرا به گردش تقویم و راز فصل چه کار؟
که نز خزان خطرم هست و نز بهار ثمر
□
درخت‌های جوان تر! مرا به یاد آرید
در آن بهار که گل می کنید رنگین‌تر

نسیم‌های جوان سر حرامتان! جز دوست،
به جای خالی من دیگری نشیند اگر
□
به باد می‌روم و می‌روم ز یاد شما
وزان شود چو به خاکسترم نسیم سحر

حسین منزوی