ع ش ق

این روزها قلمم فقط برای نوشتن از تو می چرخد باور نمی کنم که دارم یواش یواش  عاشق   

می شوم باورم نمی شود نشسته ام پشت این صندلی که مرا به ناکجا آباد ویرانی  

می برد ودارم تو را در ذهنم مرور می کنم تمام آن چه توهستی را به خاطر دارم  

 تمام خنده های ندیده ات را به خاطر دارم  وفکر می کنم باید کم کم این پرده ها 

 را از ذهن بزدایم وتو را یک شب به میهمانی گنجشک ها ببرم دستهایت را به 

 من بسپاری تا دنیای کودکانه ام را شاعرانه بسازم  باید تمام  ذهنم را از کوچه 

 پس کوچه این شهر غریب جمع کنم و همراه با فکر مشوش از عشق به تو بسپارم 

  خاطرم را بارانی می کنی اگر نتوانی به این قصه پیوند بخوری باور کن تمام روزهای 

 من از  بودن روزهای تو جاریند وتمام رودخانه عشق من در بستر احساس تو جاری،  

بیا ودستهایم را به دستهایت پیوند بزن ومرا درروزی عاشقانه به آفتاب معرفی کن  

 تمام این راه را به یاد تو گلباران خواهم کرد و وقتی از قدمهای تو را ببینم به سوی تو  

 پر خواهم کشید   

لحظه دیدار نزدیکست   بازمن دیوانه ام مستم     باز می لرزد دلم دستم   باز گویی......