افسوس باد حسرت ایام رفته عمری به بطالت گذشت شیشه عمری شکسته را

نمی دانم چرا امشب هوای من هوای توست  

                                       به هر جایی که می بینم نشان رد پای توست   

به یادت سالها من در خودم هر روز باریدم   

                                       نمی دانم صفای من همان مهر و صفای  توست ؟  

به حسرت گونه ام از اشک بارانی است   

                                         ومن چشم انتظارم تا ببینم این حد وفای توست  

به شبها تا سحر بیدار وگوشم تا سحر در راه   

                                   که دل بستم به آهنگی ، سرودی که صدای توست 

وآن چشم قشنگ تو به خاطر ماندنی گشته است  

                                  چه سود، از هرچه میبینم نشانی از جفای توست  

ولی این را یقین دانم که در صحرای طوفانم   

                                     به قعر بحر هم باشم خدای من خدای توست